Κάλεσμα για την απεργία και τη συγκέντρωση της 26ης Σεπτέμβρη
Επί 2,5 χρόνια βιώνουμε την πλήρη ανατροπή των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων μας. Η απόγνωση, η απελπισία, και δυστυχώς οι αυτοκτονίες έχουν γίνει πλέον στοιχεία της καθημερινότητάς μας.
Δεν ξέρουμε αν από μετεωρολογικής πλευράς ο χειμώνας που έρχεται θα είναι βαρύς. Αυτό όμως που ο καθένας από μας γνωρίζει με σιγουριά είναι πως με όλα τα χαράτσια, τις δόσεις της εφορίας, τα τοκογλυφικά δάνεια και με τη θέρμανση είδος πολυτελείας θα είναι παγωμένος μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Κανένας εργαζόμενος είτε στον ιδιωτικό, το δημόσιο τομέα ή είναι αυτοαπασχολούμενος στην επιχείρηση ή το χωράφι του δεν είναι πλέον στο απυρόβλητο.
Οι κοινωνικές κατακτήσεις, στην ασφάλεια, την υγεία και την παιδεία έχουν συρρικνωθεί και κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Έχουμε γυρίσει ένα αιώνα πίσω.
Οι νέοι χωρίς ορατό μέλλον αναγκάζονται να ξενιτευτούν, αντί να παραμείνουν σ' αυτό τον ωραίο τόπο με τα φοβερά πλεονεκτήματα προσφέροντας στον εαυτό τους και την Ελληνική κοινωνία.
Ένα τόπο που με βάση τους σχεδιασμούς αυτών που πραγματικά κυβερνούν κινδυνεύει να ξεπουληθεί.
“Οικονομικές ζώνες” όπου δεν θα υπάρχει κανένα εργατικό δικαίωμα με μισθούς Κίνας σχεδιάζονται παντού, σε εμάς στη νότια Κρήτη.
Οι βουνοκορφές θα γεμίσουν τερατώδεις ανεμογεννήτριες, οι πλαγιές θα σκεπαστούν από χιλιάδες φωτοβολταϊκά κάτοπτρα.
Το λιμάνι ή η μαρίνα το πιθανότερο και τα δυο θα πέσουν στη μαύρη τρύπα του ΤΑΙΠΕΔ και θα δοθούν για εκμετάλλευση, και τα όποια κέρδη θα πηγαίνουν στη αποπληρωμή ενός χρέους που δεν δημιουργήσαμε εμείς που αντί να μειώνεται, μεγαλώνει όσο το ταΐζουμε . Το ίδιο μέλλον ετοιμάζουν και για τα νησάκια μας τη Σπιναλόγκα και τους Άγιους Πάντες.
Οι τοπικές κοινωνίες δεν θα έχουν κανένα όφελος όπως ψεύδονται ασύστολα αυτοί που μας κυβερνούν. Ποιος μπορεί να βγάλει την κοινωνία απ' αυτή τη δίνη που έχει ριχτεί;
Σίγουρα όχι αυτοί που μας “σώζουν” κατά συρροή. Αυτοί φροντίζουν για τα αφεντικά τους εντός και εκτός της χώρας (τράπεζες, μεγαλοεπιχειρηματίες, μονοπώλια). Ούτε θέλουν μα ούτε και μπορούν να σώσουν το χειμαζόμενο εργαζόμενο λαό. Το πολιτικό προσωπικό της τρόικας του εσωτερικού θα απολαμβάνει τα αργύρια του ,περιφερόμενο δίνοντας διαλέξεις πως καταστρέφεις fast track μια χώρα όπως κάνει τώρα ο ΓΑΠ, κι ο λαός θα προσπαθεί να επιβιώσει σε μια διαλυμένη κοινωνία.
Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής. Η αδιαφορία, ο εφησυχασμός και η νοοτροπία που καλλιεργήθηκε πως κάποιος άλλος θα βγάλει το φίδι από την τρύπα αποτελεί συνενοχή στο επιτελούμενο έγκλημα. Είναι καιρός ο κόσμος της εργασίας να αναλάβει τις ευθύνες του. Είναι ο μόνος που μπορεί να οδηγήσει τον εαυτό του και την κοινωνία στο μονοπάτι και στη συνέχεια στο δρόμο της ανάπτυξης προς όφελός του συνόλου της κοινωνίας.
Πετώντας από πάνω του όλα τα παράσιτα που ρουφούν το αίμα του και που σε μια νύκτα εξανεμίζουν τους κόπους μιας ζωής, ίσως και ολόκληρων γενεών.
Μέσα από τις οργανωμένες δυνάμεις όπου υπήρχαν όπως τα συνδικάτα , και οικοδομώντας καινούργιες μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης και αυτοργάνωσης θα μπορέσουμε σε πρώτη φάση να σταθούμε όρθιοι , να κάνουμε μια νέα αρχή.
Το πρώτο βήμα στην πόλη μας έγινε τη χρονιά που μας πέρασε με τις πρωτόγνωρες διαδηλώσεις και πορείες, τη μεγάλη συγκέντρωση στο Βαθύ στις 28 Οκτώβρη, την κατάληψη της Νομαρχίας, τη δημιουργία δικτύου αλληλεγγύης.
Το δεύτερο μεγαλύτερο βήμα καλούμαστε να κάνουμε
ΤΩΡΑ.
Η πανελλαδική γενική απεργία και συγκέντρωση στις 26 Σεπτέμβρη να αποτελέσει την αρχή.
Τα εργατικά σωματεία, το Εργατικό Κέντρο Λασιθίου , επαγγελματικοί σύλλογοι και κινήσεις πολιτών της πόλης καλούν σε παλαιικό γενικό ξεσηκωμό να μη περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα αυτής της φάσης του δράματος που ζούμε, και επιτέλους να μην επιτρέψουμε να υπάρξει επόμενη φάση. Γιατί αποδεικνύεται πως κάθε δόση που μας χορηγούν οδηγεί σε μεγαλύτερη εξάρτηση και μαθηματικά στον κοινωνικό θάνατο, για πολλούς δε και στο φυσικό.
Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, κάνοντας όλες τις απαραίτητες τομές για να νικήσουν οι αγώνες.
ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ
OΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 26ης Σεπτέμβρη
ΟΛΟΙ στην Απεργιακή Συγκέντρωση την Τετάρτη 26/9 στις 11.00 το πρωί στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Εργατικό Κέντρο Λασιθίου
Σωματεία Δημόσιου – Ιδιωτικού Τομέα
Κινήσεις Πολιτών
«Το Δεκέμβριο του 2001 στο Μπουένος Άιρες, μεγάλες λαϊκές μάζες κατευθύνονται προς την ιστορική πλατεία «Πλάσα δε Μάγιο.» Η Αργεντινή μία από τις πλουσιότερες οικονομίες στο παρελθόν, έχει χρεοκοπήσει. Η κυβέρνηση έχει παραιτηθεί και ο Πρόεδρος της Αργεντινής Φερνάντο Δε Λα Ρούα διαφεύγει από το Προεδρικό Μέγαρο με ελικόπτερο μέσα στη θύελλα του οργισμένου λαού που συγκρουόταν με την αστυνομία, έσπαγε τράπεζες, λεηλατούσε σούπερ μάρκετ και φώναζε μαζικά «Να φύγουν όλοι!». Η κοινωνική έκρηξη του 2001, ήταν το τέλος ενός νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου διάρκειας 10 ετών και άφησε πίσω της 35 νεκρούς (δολοφονημένους από την αστυνομία και τους ιδιωτικούς φρουρούς των τραπεζών), 30.000 παράπλευρες απώλειες (ανθρώπους που αυτοκτόνησαν, η υπέστησαν καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια), και περίπου 20.000.000 ανθρώπους (πάνω από το μισό του πληθυσμού) βουτηγμένους στην φτώχεια και τη μιζέρια.
