Θέατρο του παραλόγου ή ενορχηστρωμένη επίδειξη δύναμης της ΕΛΑΣ;
Ζούμε την εποχή των μεγάλων προκλήσεων.
Δεν την διαλέξαμε, άλλοι τη διάλεξαν για μας, χωρίς φυσικά να μας ρωτήσουν ή να μας λάβουν καν υπ' όψιν τους.
Την εποχή που καθημερινά νέα ασφυξιογόνα μέτρα, έρχονται να προστεθούν ως συνέχεια της ελεεινής κοροϊδίας που μεταφράζεται σαν θυσίες για την “σωτηρία” της πατρίδας, ενώ στην ουσία πρόκειται για τις έσχατες προσπάθειες της διασφάλισης των κερδών των γερμανικών πολυεθνικών ομίλων.
Μέτρα που μοναδικό σκοπό έχουν την οικονομική και ηθική μας εξόντωση.
Σ' αυτή λοιπόν την εποχή της γενικότερης απαξίωσης της ανθρώπινης υπόστασης και του ανηλεούς πολέμου της ανίερης μνημονιακής και κυβερνητικής συμμαχίας απέναντι στο Λαό, αναδύονται φωνές, συνειδήσεις, συλλογικότητες και δράσεις οι οποίες αντιστέκονται με κάθε τρόπο και προσπαθούν να δημιουργήσουν ανάχωμα στην επικείμενη ολοσχερή ισοπέδωση.
Φωνές που διατρανώνουν την δίκαιη οργή όλων μας και που με πρόταγμα την αντίσταση, την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια, προτείνουν την δυναμική δράση έναντι της σιωπής, της αδράνειας, της μοιρολατρείας και του προσκυνήματος.
Φωνές της ελευθερίας του ανθρώπου απέναντι στην απάθεια του εθελόδουλου και στο ψεύδους των πολιτικών, που χωρίς αιδώ διαφεντεύουν τις τύχες μας και με περίσσιο θράσος μετέχουν σε κινητοποιήσεις, διαμαρτυρίες, εθνικές ή άλλες εορτές παραβλέποντας ηθελημένα το αγανακτισμένο λαϊκό αίσθημα που φούσκωσε και ζητάει δικαίωση.
Αυτές λοιπόν οι φωνές που κραυγάζουν πως η αντίσταση και η χειραφέτηση δεν είναι συνθήματα, αλλά η ίδια η ζωή, η πεμπτουσία του αυτοπροσδιορισμού και της ελεύθερης βούλησης προφανώς πληθαίνουν, αποκτούν μέρα τη μέρα έρεισμα και βαθύτερες ρίζες αποδοχής στη συνείδηση του κόσμου.
Από την άλλη μεριά κι εξ' αιτίας αυτής της αποδοχής, πέρα από την ενόχληση που προκαλούν στα μη ευήκοα ώτα, ερμηνεύονται πια και ως “επικίνδυνες” από την φοβική εξουσία και γι' αυτό πρέπει να φιμωθούν.
Γιατί πώς αλλιώς εκτός από απόπειρα φίμωσης και χειραγώγησης θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τα όσα έλαβαν χώρα στην κεντρική πλατεία της πόλης κατά το εορτασμό της επετείου της 25ης Μαρτίου του '21, με πρωταγωνιστές συμπολίτες, συναγωνιστές, μέλη των “Αλληλέγγυων Πολιτών Μεραμπέλλου” από τη μια και των σωμάτων ασφαλείας απ' την άλλη, που εξώθησαν – άγνωστο γατί - τα πράγματα σε ένα θέατρο του παραλόγου και μια άνευ προηγουμένου (τουλάχιστον για τα τοπικά δεδομένα), επίδειξη δύναμης, που αφήνει πολλά ερωτηματικά και ανοικτούς δρόμους πολλαπλής ερμηνείας.
Είναι γεγονός ότι αίσθηση είχε προκαλέσει από νωρίς, η πολυάριθμη παρουσία (πρωτοφανής θα λέγαμε) δύναμης της ΕΛΑΣ και των Ειδικών Μονάδων Καταστολής και Αντιτρομοκρατίας όχι μόνο, στην πλατεία, αλλά και στα γύρω στενά, δρόμους και κτίρια, όπως και τα μέτρα που είχαν ληφθεί εναντίον (άγνωστον) ποιανού κινδύνου. Ας λάβει κανείς υπόψη του ότι η συλλογικότητα μας, όχι μόνο δε σαμποτάρισε ποτέ την παρέλαση, αλλά αντίθετα πέρσι εκφώνησε και τον πανηγυρικό, μέσα από τον έμμετρο λόγο του Νίσπιτα που καταχειροκροτήθηκε και έδωσε στην ημέρα το πραγματικό αγωνιστικό της νόημα.
Παρ' όλα αυτά, κανένας δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι μετά το πέρας της παρέλασης, (έχοντας βεβαίως προηγηθεί η στενή παρακολούθηση του συνόλου σχεδόν των εξ αποστάσεως διαμαρτυρομένων), επρόκειτο να γίνουν βίαιες προσαγωγές συμπολιτών μας.
Και όλα αυτά επειδή ένας συναγωνιστής προσπάθησε να υποστείλει το έμβλημα της υποδούλωσης μας στην καταρρέουσα Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ άλλοι, προσπάθησαν να του συμπαρασταθούν φωνάζοντας συνθήματα εναντίον όσων προκάλεσαν τα δεινά μας.
Συνειρμικά προκύπτουν εύλογα ερωτήματα, όπως:
Τη στιγμή που η παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου μας ήταν κλειστή λόγω οικονομικής αδυναμίας του κράτους να προσλάβει προσωπικό για την απρόσκοπτη λειτουργίας της (και όχι μόνο αυτής), μήπως είναι ύβρις το κόστος (μετακίνηση, εκτός έδρας επίδομα, υπερωρίες, επίδομα αργίας κ.λ.π.) των πολυάριθμων αστυνομικών που κατέκλυσαν την πλατεία και τους γύρω χώρους;
Δεύτερο και μάλλον πιο σημαντικό απ' το προηγούμενο:
Αφού σίγουρα επικίνδυνα και τρομοκρατικά στοιχεία στην κοινωνία του Αγ. Νικολάου δεν υπάρχουν (κι αν ναι, αναμφίβολα δεν είναι οι συλληφθέντες), μήπως η δράση και ο τρόπος που ενήργησε η Αστυνομία, ο περίσσιος ζήλος, η επίδειξη δύναμης, απλά προοιωνίζει το τi μας επιφυλάσσει η κυβέρνηση της εσωτερικής και εξωτερικής τρόικας;
Μήπως η καταστολή και η απομόνωση κάθε υγιούς προσπάθειας έκφρασης του θυμωμένου δημοκρατικού μας αισθήματος, είναι απλά μια επένδυση στον τρόμο που εμφανώς και απροκάλυπτα επιβάλλει ο υπουργός Δένδιας και αποσκοπεί στην πλήρη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού (καθ' ότι το τρομαγμένο πολίτη, τον υποτάσεις πιο εύκολα);
Εν πάση περιπτώσει, τα συμπεράσματα και οι ερμηνείες ανήκουν στον καθ' ένα.
Οι Αλληλέγγυοι Πολίτες Μεραμπέλλου, παίρνοντας τη θέση που επιβάλλει η συνείδηση του καθήκοντος απέναντι σε κάθε αξιοπρεπή αγωνιζόμενο άνθρωπο, δια της παρούσης, συμπυκνώνοντας τα συμπεράσματα της 25ης Μαρτίου και απευθυνόμενοι σε κάθε πολίτη αυτού του τόπου, εκφράζουμε τα παρακάτω:
Λυπούμαστε και καταδικάζουμε απερίφραστα, για κάθε απαγόρευση έκφρασης δημοκρατικών ανησυχιών και αιτημάτων. Επικροτούμε την αυθόρμητη αντίδραση των συμπολιτών μας που όταν αντιλήφθηκαν το όργιο καταστολής, δήλωσαν παρόντες και απέκλεισαν το δρόμο ζητώντας την απελευθέρωση των κρατουμένων.
Διατρανώνουμε την αντίθεσή μας στην αδιάκριτη αστυνομοκρατία, τη σπίλωση συνανθρώπων μας, τον εκφοβισμό της κοινωνίας και όποια προσβολή της ηθικής και πατριωτικής μας υπόστασης, όπως και του αναφαίρετου δικαιώματός μας στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών.
Φωνάζουμε ένα ηχηρό ΟΧΙ στον αυταρχισμό που επιβάλει η νέα οικονομική χούντα, ΟΧΙ στη υποτέλεια και τον ραγιαδισμό.
Κάνουμε σαφές ότι καμιά απειλή, καμιά επίδειξη δύναμης, κανενός είδους απόπειρα τιμωρίας δεν επαρκεί για να μας λυγίσει ή να κάμψει έστω και στο ελάχιστο το σθένος και το πάθος μας για κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα και αυτοδιάθεση.
Δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράσταση και καθολική σύμπνοια μας στους συναγωνιστές που αναίτια προσήγαγαν τα αστυνομικά όργανα (έστω και για εξακρίβωση στοιχείων) στο Α.Τ. Αγ. Νικολάου και τονίζουμε ότι τέτοιου είδους ενέργειες παραπέμπουν σε άλλες εποχές, άλλες νοοτροπίες, απαξιώνουν και την τελευταία επίφαση Δημοκρατίας και δεν τιμούν το φρόνημά μας.
Είμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε θύμα της σκιώδους συγκυβέρνησης ΔΝΤ - Ε.Ε. και των εγχώριων υπηρετών τους.
Καλούμε κάθε πολίτη, σωματείο και φορέα σε επαγρύπνηση και συσπείρωση σε κοινό δυναμικό μέτωπο δράσης και αντίστασης, υπενθυμίζοντας ότι η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια, η αυτοοργάνωση, η παρρησία και η διάθεση ν' αγωνιστούμε για να σπάσουμε τα δεσμά μας, είναι επιβεβλημένο καθήκον στη συγκυρία που ζούμε.
Άλλωστε, ένας άνθρωπος είναι τόσο μεγάλος, όσο είναι ο εχθρός με τον οποίο διάλεξε να παλέψει και τόσο μικρός όσο μεγαλύτερος είναι ο φόβος του για τον εχθρό.
Τελειώνοντας αυτή την ανοικτή επιστολή διαμαρτυρίας (και ταυτόχρονα κάλεσμα ενότητας), δεν μπορούμε να μην σταθούμε και να μην καυτηριάσουμε τη στάση της Δημοτικής μας αρχής που με δηλώσεις και δελτία τύπου, αποσιώπησε τα γεγονότα. Δεν πήρε θέση και δεν τα κατήγγειλε, τη στιγμή μάλιστα που ένας από τους συλληφθέντες συμβαίνει να είναι δημοτικός σύμβουλος, εκλεγμένος με την ψήφο των δημοτών. Μας προκαλεί εντύπωση η κώφωση και η αλαλία των δημοτικών αρχόντων και τους ζητάμε να πάρουν θέση άμεσα και δημόσια.
Επίσης ζητάμε την υποστολή της Ευρωπαϊκής σημαίας από κάθε πλατεία και δημόσιο κτίριο του Δήμου μας, καθότι δεν αποτελεί κανενός είδους εθνικό ή πανεθνικό σύμβολο, δεν ανταποκρίνεται στην Ευρώπη της ειρήνης, της συναδέλφωσης, της δικαιοσύνης και του πολιτισμού αλλά είναι Trade Mark (εμπορικό έμβλημα) και υπενθύμιση της οικονομικής υποτέλειας της χώρας μας.
Εδώ πρέπει να βάλουμε ένα επίλογο , αλλά όχι τελεία.
Κι επειδή κάθε “γνήσιος” επίλογος δεν μπορεί παρά να παραπέμπει δυναμικά σε ένα νέο διάλογο, επιλέγουμε να “τελειώσουμε” με δυο σκέψεις δανεισμένες από την “Ασκητική” του μεγάλου ανυπόταχτου Κρητικού, Νίκου Καζαντζάκη:
“Πολεμούμε γιατί έτσι μας αρέσει, τραγουδούμε κι ας μην υπάρχει αυτί να μας ακούσει.
Δουλεύουμε κι ας μην υπάρχει αφέντης σα βραδιάσει να μας πλερώσει το μεροκάματό μας.
Δεν ξενοδουλεύουμε, εμείς είμαστε οι αφέντες,
το αμπέλι τούτο της Γης είναι δικό μας, σάρκα μας και αίμα μας”.
.jpg)
